حضور پر شور و حماسی مردم سبز ایران در روزهای 25 بهمن و یک اسفند، بار دیگر به استبداد دینی ثابت کرد که جنبش آزادی خواهی مردم ایران، هم چنان زنده و استوار، به حرکت خود ادامه داده و تا به ثمر نشاندن همه آرمانهایش، با وجود همه دروغ ها، تهمت ها و تهدید ها، خواهد ایستاد.
پایه های حکومت استبداد و دیکتاتوری دینی، امروز سست تر و ضعیف تر از هر روز دیگر است. محصور کردن رهبران جنبش و تحت فشار قرار دادن آنها و خانواده هایشان، به وضوح، شاهدی است بر ترس و واهمه اقتدارگرایانی که همه اقتدارشان را وامدار سرکوب و ارعاب هستند. آنها، آنقدر در توهم قدرت غرق شده اند که نفهمیدند بالاتر بردن دیوار آهنی میان رهبران و مردم، نه تنها فاصله بین آنها را کم نخواهد کرد؛ بلکه نتیجه قطعی آن بالا رفتن کف خواسته ها و تقویت اراده تغییر به موازات همان دیوار آهنی خواهد بود.
