یک سال از برگزاری انتخابات با شکوه ریاست جمهوری در ایران گذشت. انتخاباتی که در حال تبدیل شدن به یک پیروزی بزرگ برای ملت ایران در مسیر طولانی رسیدن به مطالبات مدنی، استقلال، آزادی بیان و حقوق شهروندی بود. ا
نتخاباتی که بسیاری از ایرانیان به امید اندکی تغییر سرنوشت خویش به پای صندوقهای رای رفتند و با شکستن تمام سد های نا امیدی، یک بار دیگر به ترسیم چهره ای پرامیدتر از آینده سیاسی ایران پرداختند. متاسفانه به دلیل سوه مدیریت بر انتخابات و برگزاری یک انتخابات مهندسی شده، امنیتی و مشکوک، تمام امید های یک ملت به باد رفت.
برخورد حاکمیت و دستگاههای نظارتی منصوب، با شائبه های ایجاد شده در روند انتخابات، نه یک برخورد علقلانی جهت پاسخ دهی به سوالات به حق مطرح شده، بلکه یک برخورد امنیتی جهت پاک کردن صورت قضیه بود. راهپیمایی عظیم 25 خرداد که به اعتراف موافقان و مخالفان، بزرگترین راهپیمایی مردم ایران بعد از انقلاب 57 بود، نمایش نهایت جدیت مردم در دفاع از برگ رای خود بود. متاسفانه متولیان امر به جای درک این حضور، شروع به انکار و سرکوب این واقعیت کردند. نقطه اوج این سرکوب نماز جمعه 29 خرداد بود که در خطبه های آن جواز حمله به مردم و راهپیمایی آرام و قانونی شان صادر شد.
خطبه هایی که نقطه آغاز سرکوب و کشتار وسیع مردم ایران و دلگرمی پدید آورندگان فجایع وحشتناکی همچون فاجعه کهریزک شد. شهادت بسیاری از هموطنانمان به دست نیروهای سرکوبگر و قبرهای بی نام و نشان فراوان، به همراه شکنجه و زندان و دادگاههای نمایشی، تنها سهم مردم ایران از تمام مشارکت خود در انتخابات شد. مردمی که تا شب 22 خرداد
امت در صحنه بودند، به یکباره از عصر 23 خرداد تبدیل به
اغتشاشگر، خس و خاشاک، منافق و عامل بیگانه شدند.
نقطه اتکا و اتاق فکر رهبری اعتراضات پس از انتخابات دانشجویان بودند. قشر تحصیلکرده دانشگاهی ایران و به طور ویژه دانشجویان خارج از ایران با ایجاد شبکه های قوی اجتماعی و استفاده حداکثری و خلاقانه از تکنولوژی ارتباطی به خط مقدم جبهه روانی در دفاع از مردم تبدیل شدند. به عنوان مثال هوش جمعی گسترده متشکل از نخبگان، در ساعاتی کوتاه پس از دستگیری مجید توکلی و ارائه اخبار ضد و نقیض در خصوص لباس و چادر زنانه او، با ایجاد کمپین حجاب مردان، این حمله روانی علیه جنبش سبز را به خود آغاز کنندگان برگرداندند.
دانشجویان دانشگاه Texas A&M نیز مسئثنا، از این قائده نبودند. آنها نیز هر یک با عضویت در گروه های مختلف در فیس بوک و تویتر و سایر شبکه های اجتماعی نقش بزرگی را در راه حمایت از جنبش سبز ایفا کردند. برگزاری تجمع دانشجویی پس از انتخابات 22 خرداد و در اعتراض به سرکوب مردم ایران توسط حاکمیت، یکی دیگر از فعالیت های این دانشجویان بود.
علی رغم اشتیاق فراوان فردی موجود در دانشجویان جهت ارائه هر نوع کمک و همفکری در حمایت از جنبش مردمی سبز ایران، در مراسمی همچون 16 آذر و 22 بهمن، هماهنگی لازم میان دانشجویان به عمل نیامد و فرصت های بزرگی که در حمایت از مردم و دانشجویان داخل وجود داشتند، به هدر رفتند.
بلاگ
Green College Station نیز جهت ایجاد این هماهنگی ایجاد شد.
این بلاگ توسط تعدادی از دانشجویان دانشگاه Texas A&M مدیریت می شود و سعی دارد تا با ایجاد ارتباط میان سبز های دانشجوی این دانشگاه، مقدمات لازم جهت حمایت همه جانبه از جنبش سبز را ایجاد کند.در اولین قدم، می خواهیم مراسمی جهت یادبود 22 خرداد همزمان با سراسر ایران برگزار کنیم. در ادامه لینک نظر سنجی جهت برگزاری این مراسم قرار داده شده است. برای برگزاری این مراسم به کمک تک تک دانشجویان عزیز نیاز خواهیم داشت. لطفاً در صفحه نظر سنجی تمام مواردی را که می توانید به بر گزاری این تجمع کمک کنید، انتخاب نمایید. پس از اتمام نظر سنجی در صورت وجود استقبال لازم جهت برگزاری تجمع، نسبت به تقسیم وظایف اقدام شده و سایر هماهنگی ها با استفاده از ایمیل انجام خواهد گرفت.
اگر ما امروز نتوانیم از سد روزمرگی عبور کرده و در محیط دانشگاه و به دور از هر گونه فشار و تهدید و سرکوب، از جنبش سبز و مردم ایران حمایت کنیم، از آنهایی که در داخل ایران باید از سد نیروهای امنیتی عبور کرده و در سایه تهدید و ارعاب و شکنجه و زندان و اعدام نسبت به وضع موجود اعتراض کنند، چه انتظاری خواهیم داشت.با برگزاری یک تجمع کوچک دانشجویی، حمایت خود از مردم داخل کشور را دریغ ننماییم.
